woensdag 28 juli 2021

ELECTRICHEAD

In de korte blog hiervoor schreef ik dat de toekomst voor de deur staat te trappelen. Een paar dagen later bleek dat onze deur daar ook bij hoort! Ja, ja, sinds vorige week rijd ik namelijk een Volkswagen e-Golf. Dat is een 100% elektrische auto (EV) en een nieuwe en onverwachte bijschrijving op het curriculum van mijn autohistorie. 

Ik laat het hier wel uit mijn hoofd om mijn avonturen van de afgelopen maanden met betrekking tot werk nader uit de doeken te doen. Ik kon het zelf amper volgen. Het was een lange reeks sollicitaties, interviews, online tests én, nota bene, banen. Ondanks mijn 64-jarige leeftijd werd ik de laatste tijd door meerdere werkgevers benaderd voor een job. Echt ongelofelijk. Ik ben er bij twee gestart én weer gestopt. Waardeloze clubs. Sinds vorige week ben ik in Rijswijk werkzaam en de start daarvan is goed en veel belovend. Dat is op zich al een redelijk bijzondere ervaring. Het contract duurt zeven maanden en daarna zie ik wel weer. Ik ga in ieder geval weer mijn best doen om er wat van te maken. Natuurlijk kreeg ik ook deze reis weer een leaseauto ter beschikking, de e-Golf dus. OMG, de buren…


Ons (auto-) mobiele bestaan is dit jaar net zo’n gekkenhuis als mijn gedoe met werk. Als iedereen thuis is dan zijn vrouw, zoon, schoondochter en ondergetekende verantwoordelijk voor twee zakelijke leaseauto’s, een privé leaseauto, twee eigen auto’s, een scooter, twee e-bikes en twee gewone fietsen. We voelen ons wel behoorlijk ongemakkelijk ten opzichte van de buurt met de beperkte parkeerruimte die er is. Gelukkig hebben we twee laadplekken in de straat op 50 meter van ons huis en ik ben meestal de enige die daar staat te laden en dat scheelt weer met de overlast. De nieuwe baan vervult mij uiteraard met enige trots, maar de uit de hand gelopen mobiliteit met enige schaamte. 

De overlast ten spijt, de e-Golf is wel een hele gave kar. Het is een traditionele Golf die achteraf elektrisch is gemaakt. Dat is wat anders dan, bijvoorbeeld, Tesla's of de nieuwe Volkswagens ID.3 en ID.4. Die zijn vanaf ‘scratch’ ontworpen en gebouwd om als elektrische auto’s door het leven te gaan. Het achteraf aanpassen van conventioneel naar elektrisch doet, op één ding na, niets af aan de intrinsieke kwaliteit van de VW. Een Volkswagen Golf wordt al jaren beschouwd als de ‘benchmark’ in zijn klasse. Een Golf doet eigenlijk alles goed. De elektrische versie voegt daar nog een dimensie aan toe.



De e-Golf is heerlijk stil, zeer comfortabel en heeft een geweldige trekkracht en dat laatste is erg leuk bij het verkeerslicht 😂. Bovendien staat de auto werkelijk bol van de luxe zoals Adaptive Cruise Control, verwarmbare stoelen, sensoren ‘all over the place’ en zelfs programmeerbare standverwarming. Heel gaaf is DAB, digitale radio. Vooral bij Radio 4 is het kwaliteitsverschil met FM ongelofelijk.

‘Op één ding na’ schreef ik zojuist toen het ging over de algehele kwaliteiten van de e-Golf… Dat is dus de actieradius, want die is waardeloos. Na maximaal 200 kilometer moet-ie weer aan de laadpaal. De e-Golf is wat dat betreft oud nieuws en is links en rechts ingehaald door de 'new kids on the block'. Vooral de competitie uit Korea doet het in dit segment verrassend goed.

Mercedes heeft de lat onlangs weer hoger gelegd. Hun nagelnieuwe EQS haalt in de praktijk ruim 700 kilometer en kan in een kwartier voor 300 kilometer bijladen. Het is een kwestie van tijd totdat de techniek van deze auto afzakt naar meer betaalbare voertuigen. De beperkte actieradius van de EV is over een paar jaar echt gewoon opgelost. Afgezien van het gehannes met laadkabels, is elektrisch autorijden echt wel ‘next level’. Lineair, schokvrij, comfortabel, stil en heel rustgevend. Als je eraan  gewend bent, dan wil je niet meer terug. Nu nog wat aan de prijs doen, s'il vous plait...


Maar, er was toch gedoe rondom de productie? Ik heb even wat huiswerk gedaan. Het blijkt inderdaad dat de productie van een elektrische auto nog steeds meer energie kost dan een conventionele auto. Met name vanwege de toepassing van lithium-ion batterijen. Meer dan een derde van de vervuiling die een EV tijdens zijn levensduur veroorzaakt, geschiedt tijdens de fabricage. Maar, als je de onderzoeken mag geloven en naar de hele levenscyclus van het voertuig kijkt, heeft een elektrische auto uiteindelijk een 50% schonere ‘footprint’ dan een auto met een verbrandingsmotor. Conventionele auto's en energiecentrales zijn de twee grootste bronnen van broeikasgassen. Het is duidelijk dat als we klimaatverandering serieus willen bestrijden, het gebruik van elektrische voertuigen een substantieel deel van de oplossing is. Natuurlijk moet de stroom 'groen' zijn geproduceerd of op basis van schoon geproduceerde waterstof.

Er zijn echter wel wat uitdagingen te overwinnen voordat het gebruik van de EV volledig praktisch is en een schone en verantwoorde levenscyclus zal kennen. Denk daarbij aan de infrastructuur van elektrische netwerken en waterstof tankstations, het omgevingsbewust delven van zeldzame grondstoffen in arme landen, het vinden van alternatieven voor die zeldzame stoffen, de optimale recycling van accu’s, enzovoort. Er zijn er vast nog veel meer. Maar de industrie zit gelukkig niet stil en, zeker onder druk van overheden, gaan de ontwikkelingen snel. Ik lees toevallig net dat wordt getest met het opwekken van energie uit zeewater op de Noordzee op ’s werelds eerste offshore waterstoffabriek. Interessant toch?

Het begin van een grote ecologische omslag in mobiliteit is er, dankzij Elon Musk, dat moet worden gezegd. Zonder zijn volharding was de elektrische auto waarschijnlijk nooit wat geworden. Of daar al dan niet nobele motieven aan ten grondslag lagen zijn is nu niet meer belangrijk. We gaan langzaam maar zeker stoppen met het verbranden van fossiele brandstoffen en dat zal op termijn hopelijk zijn positieve weerslag hebben op ons milieu. Leve de EV zal ik maar zeggen. Alleen, hoe noemen we straks een liefhebber van de elektrische auto? Een ‘Electric Head’?