Vriend R. is er altijd als de
kippen bij. Hij is vaak de eerste aanzegger om te melden dat er weer een legendarische muzikant het
tijdelijke voor het eeuwige heeft verwisseld. Als zo’n artiest voor mij wat heeft betekend, dan haast ik mij om er op dit blog wat regels aan te wijden. Uit
respect. Ook deze week kregen we weer een trieste melding van R. Het ging om
componist en trompettist Jon Hassell. Ik had het te druk en kwam er
helaas niet tijdig aan toe om wat over Jon Hassell’s verscheiden te schrijven. Maar beter laat dan nooit. Jon Hassell overleed op 84-jarige leeftijd op zaterdag 26 juni jl., na een jaar met allerlei gezondheidsproblemen. Voor mij persoonlijk was Hassell misschien wel de
belangrijkste muzikant ooit. Natuurlijk groeide ik (wij) op met Zappa,
Miles, Soft Machine en vele andere iconische muzikanten en legendarische rock- en crossover bands, maar Jon’s muziek was voor
mij van een andere orde. Pure magie, bijna buitenaards en tijdloos mooi tot en met de dag van vandaag.
Bovenstaand plaatje is de hoes van een door mij gemaakt
compilatiealbum van Hassell. Het bevat, op één nummer na, muziek die nooit op
zijn eigen albums zijn verschenen maar op albums van anderen. ‘Dispar Vulgo’ is
latijn en betekent zoiets als ‘niet voor de massa’. ‘Dispar’ is ongelijk
en ‘Vulgo’ betekent volk, het gepeupel. Ik vond het stiekem wel een mooie metafoor voor Hassell's muziek.
In mijn blogs vind ik meer dan honderd verwijzingen naar Hassell. Dat zegt wel wat. Op 7 juli 2012 schreef ik een speciaal blog over hem: Jon Hassell
Het werk van John Hassell droeg ik jarenlang op reis met mij mee in mijn trouwe Sanyo walkman en versterkte de intensiteit van vele onvergetelijke momenten. Het zijn ervaringen die in mijn geheugen gegrift staan, mede vanwege Jon’s muziek. "Bedankt Jon, het was fantastisch!".
