Tijdens de eerste storm van het jaar met de welluidende naam ‘Ciara’, togen wij naar het BIMHUIS in Amsterdam voor een concert van de Franse trompettist Erik Truffaz. ‘Wij’ waren uw scribent, vriend H. en vriend R. achter het stuur van zijn vers aangeschafte BMW 5-serie. Vriend J. zou ook mee gaan maar hij durfde zijn historische grachtenpand niet te verlaten vanwege de angst dat Ciara de dakpannen van zijn huis zou sleuren. Vrouwlief zou in voorkomend geval dan in haar eentje met de gebakken peren zitten en dat wilde hij niet. Een nobele daad dus. Gelegenheid maakt de ‘dief’ en zoon Stijn reed rechtstreeks van zijn werk op eigen gelegenheid naar Amsterdam. Hij was precies op tijd om nog een klein hapje met ons mee te eten in 4'33, het grand café in Het Muziekgebouw en daarna J.’s plaats in te nemen bij het Truffaz concert.
Erik hadden we eerder live gezien op 17 maart 2016 in Rotterdam [Erik Truffaz 2016]. Het was een uitstekend concert in 2016, maar ik miste de interactie met het publiek waardoor het, zo ervoer ik dat, wat werktuigelijk overkwam. Het was deze keer wat dat betreft beslist beter. Erik groette het publiek en introduceerde bij herhaling zijn kompanen. Prima, dat hoort er toch minimaal bij vind ik. Een kwestie van voorkomendheid.
Erik hadden we eerder live gezien op 17 maart 2016 in Rotterdam [Erik Truffaz 2016]. Het was een uitstekend concert in 2016, maar ik miste de interactie met het publiek waardoor het, zo ervoer ik dat, wat werktuigelijk overkwam. Het was deze keer wat dat betreft beslist beter. Erik groette het publiek en introduceerde bij herhaling zijn kompanen. Prima, dat hoort er toch minimaal bij vind ik. Een kwestie van voorkomendheid.
Trouwens, het was de eerste
keer dat ik hier was. Het BIMHUIS is een internationaal gerespecteerd concertpodium voor jazz en
geïmproviseerde muziek. BIM staat voor Beroepsvereniging van Improviserende Musici. Het is gevestigd in (of aan) het 'Muziekgebouw aan 't IJ' aan de aan de Piet Heinkade, op een
steenworp afstand van het Centraal Station. Tot 2005 was het BIMHUIS gevestigd
in de binnenstad maar daar ben ik ook nooit geweest. Behoorlijk onbegrijpelijk eigenlijk voor
iemand die vanaf zijn 15e naar Jazz en geïmproviseerde muziek luistert... Het Truffaz kwartet trad op in een kleine zaal waar de stoelen in een ‘U’ om het podium zijn
gepositioneerd. Erg leuk en we zaten prima en met mooi zicht op de muzikanten. Goede
akoestiek en het PA-werk was ook in orde. Volgens ons zaten we in de zaal
waar ‘Vrije Geluiden’ wordt opgenomen.
De foto boven is helaas ver onder de maat. Ik had de verkeerde smartphone van huis meegenomen. Stom, maar het geeft toch een beetje een idee.
Het was andermaal duidelijk dat dit kwartet aan de top van de Europese jazz-fusion staat. R. en H. waren twee avonden daarvoor naar Eric Vloeimans geweest. De Nederlandse ‘eventoeter’ van de Franse Erik. Ze vonden de Fransman toch een stuk beter dan onze Nederlander. Eric kletste er nogal wat op los wat de vaart uit het optreden haalde in hun beleving. Bovendien werd er te netjes tussen de lijntjes gespeeld en de bassist speelde zelfs van bladmuziek. Een faux pas… Niets van dat alles bij Franse Erik en zijn kornuiten. Fantastische flow, subliem gespeeld, prachtige interactie en geweldige improvisaties. Af en toe zweefde ik bijna! Stijn en ik vonden de drummer, Artur Hnatek, de koning van de avond, wat een super slagwerker. Benoit Corbaz is al jaren de vaste toetsenist van Truffaz. Ik moet altijd aan Nico Dijkshorn denken als ik hem zie, haha. Het is werkelijk een briljante muzikant, maar H. vond dat-ie deze keer wel erg veel met zijn effectenkastje zat te spelen. Daar zat wel wat in. Ietsje meer Fender en Steinway had een betere keus geweest. Truffaz speelde feilloos en de bassist, Marcello Giuliani, deed keurig zijn werk. Met inbegrip van een toegift was het na een uur en drie kwartier alweer gedaan. Het had van ons nog wel langer mogen duren.
Erik en zijn muzikanten speelde diverse nummers uit het oudere Truffaz repertoire en voor een deel van hun nieuwe album ‘Lune Rouge’. Vanwege de rijke improvisatie klonk veel ouder werk weer nieuw en opgefrist. Ik adviseer het album te luisteren om een indruk van deze muziek te krijgen. Iedereen streamt tegenwoordig, dus ik hoef hier geen Youtube filmpje of zo te embedden. U komt er vast wel uit. Maar, al met al, een fijne avond met mooie muziek.
Erik Truffaz - trompet
Marcello Giuliani - bas
Benoit Corboz toetsen
Artur Hnatek - drums
O ja, Ciara had J.'s pannen ongemoeid gelaten. Gelukkig maar en de volgende keer is hij beslist weer van de partij.
