De titel van dit blog maakt wellicht nieuwsgierig.
Sommige lezers denken dan mischien aan Geert Mak en zijn fantastische boeken en documentaires over ons werelddeel. ‘Grote verwachtingen’ dus, zou je
kunnen zeggen. Toevallig is dat ook de titel van Geert's nieuwste boek. Van een dergelijke omvang
en belang is mijn blog natuurlijk niet. Maar, ik heb ook een Europese
invalshoek, zij het niet van de magnitude van Geert Mak's projecten. Ik zal het
uitleggen. Een essentieel aspect van mijn blogs is, naast delen,
enthousiasmeren en vertellen, ook een vastlegging van mijn dagelijkse
‘avonturen’. Nou bedoel ik dat niet al te letterlijk, want dan zou ik gek
worden en de lezer helemaal. Maar zeker bij onze vakanties stond ik meestal wel
even stil, althans, als er wat leuks over te vertellen viel. Een verhaaltje en
geïllustreerd met wat foto’s die ik publiceerde op een ‘dedicated’ website. Die
website bestaat nog wel maar vul ik niet meer aan. Veel te veel werk en redundant
want ik heb al mijn foto’s en scans (meer dan 57.000) op ‘Smugbug’ staan, een professionele image hosting service. Ik deel die foto’s (nog) niet, ik heb er ooit andere
plannen mee. Maar de stand van zaken is dat ik sinds Rome 2017 geen woord of
foto gedeeld heb over onze recente avonturen in het buitenland. Geen tijd en geen zin.
Maar ik wil er uiteindelijk toch wat over kwijt. Het zal duidelijk zijn
waar wij de afgelopen twee jaar onze vakanties hebben gevierd. Precies, in
Europa.
Sinds de komst van de digitale fotografie is er aardig wat veranderd. Vroeger bracht je je foto- of dia rolletjes naar de fotowinkel.
Een paar dagen later kreeg je ze dan terug. Klaar voor het fotoboek of om in te
ramen en dat was het dan. Daarna kon je vrienden en familie vervelen met fotoalbums en dia-avondjes van je vakantie. Maar digitaal fotograferen is een
ander verhaal. Het hele proces van fotograferen tot en met eindresultaat is wel even een ander chapiter. Ten minste, als je je hobby serieus neemt. De nabewerking van
digitale foto’s is een essentieel onderdeel van het fotografisch proces. Een
onbewerkte foto is simpelweg nog niet af. Kleur, verzadiging, contrast, ruis, scherpte en nog heel veel meer zaken bepalen mede het eindresultaat. Na een vakantie ben ik altijd nog
wel even zoet met de 'post productie'. Ik probeer het altijd wel realistisch te houden.
Soms, als er een paaltje of persoon of iets dergelijks in de weg staat, poets ik die weg, maar dat is
het dan wel. Als ik klaar ben maak ik het resultaat online beschikbaar voor mij, het gezin en, voor een deel, derden. Het niet delen van digitale foto's maakt het een zinloze bezigheid.
Een min of meer nieuwe ontwikkeling is HDR. Het staat voor High Dynamic Range. Een aanvulling op het nabewerken van digitale foto's. HDR is een nabewerkingsmethode waarmee het zichtbare dynamisch bereik in de foto sterk wordt verbeterd. Dit wordt gedaan door een aantal foto’s te maken van dezelfde scène met verschillende belichtingen en deze op de computer samen te voegen tot één foto die zowel details in de donkere delen als in de lichte delen laat zien. ‘Tone mapping’ heet dat. Je kunt ook met speciale software achteraf dit resultaat bereiken met één foto, bijvoorbeeld met ‘HDR Efex Pro 2’ van Google. Moderne smartphones hebben HDR software al ingebouwd, net als veel andere bewerkingstools, maar die vallen buiten mijn werkveld. Op bovenstaande foto (diascan) is de belichting en detaillering van de kozijnen goed zichtbaar. Op de oorspronkelijke foto is dat niet het geval en is de binnenzijde van de pui nagenoeg donker. De HDR techniek heeft een negatieve naam gekregen door nabewerking die veel te ver is doorgeslagen. In beperking schuilt de meester en met HDR is dat beslist ook zo. Maar, het is een mooie techniek die het bijvoorbeeld ook mogelijk maakt oude dia- en fotoscans nieuw leven in te blazen. Kijk maar eens naar onderstaande dia die ik in 1980 maakte in Tijuana, Mexico. Tijuana behoort tot de gevaarlijkste steden ter wereld maar toen kon je er nog argeloos rondlopen. De dia is in de jaren vaal en flets geworden. Na de HDR bewerking ziet de foto er bijna uit als een fleurige poster met veel meer zichtbare details in de schaduwpartijen en warmere kleuren. Veertig jaar na dato!
Van de foto's die ik in 2018 en 2019 heb gemaakt in ‘ons’ Europa heb ik een portfolio gemaakt. De foto's zijn nabewerkt en enkele in HDR, vandaar dat hele verhaal hiervoor. Alles gefotografeerd met een Nikon spiegelreflex camera en online tot ongeveer 1/3 verkleind om copyright redenen. Het is een zeer beperkte selectie en vertegenwoordigt minder dan twee procent van de foto's die ik de afgelopen twee jaar heb gemaakt, maar het geeft een idee. Ik heb sinds kort een account bij Flickr. Had ik dat maar eerder gedaan... Een hele fijne en zeer gebruikersvriendelijke host en ideaal voor dit soort kleine portfolio-presentaties.
Mijn 'Europese' fotoselectie op Flickr staat hier: EUROPE 2018 - 2019
Zowel J. en ik hebben, inmiddels lang geleden, de nodige
voetstappen buiten Europa liggen. J. heeft zelfs vijf jaar in Israël gewoond.
Maar, terug kijkend, vinden wij allebei dat Europa misschien wel het fijnste
werelddeel is om te bereizen. We hebben hier natuurlijk geen gigantische landschappen als
de Sahara, Himalaya, Grand Canyon of Amazone regenwoud. Geen exotische volken,
bizarre culturen en spectaculair ‘wild life’. Geen waanzinnige evenementen als
‘Dia de los muertos’, ‘Kumbh Mela’ of Carnaval van Rio. Maar Europa heeft op haar relatief kleine oppervlak een enorme landschappelijke en, vooral, overrompelende historische en culturele variatie waar de andere werelddelen niet tegenop kunnen. Niet in de verste verte. Meer dan twee millennia historie die het gezicht van de planeet en de mensheid hebben bepaald. Je moet het wel willen zien natuurlijk...
Zelfs met de trein of de auto ben je binnen een paar uur reizen van Nederland zomaar in een heel andere wereld. Het is in Europa tegenwoordig ook zeer comfortabel en veilig om te reizen. Accommodaties, eten, infrastructuur, het is allemaal prima voor elkaar. Met dank aan de miljarden van de Europese Unie. Toen ik zelfstandig begon met reizen, medio jaren zeventig, was dat wel even heel anders. Onze grootste passie is misschien wel met de auto door Europa reizen. De vrijheid in ons werelddeel is optimaal en je kan gaan en staan waar je maar wilt. Ik rijd graag auto (vooral in de bergen) en J. zit er graag lekker naast. 'A Match Made in Heaven' 😄. Met vriend K. wandel ik al sinds 1983 in de bergen. We proberen dat elk jaar te doen. Dat lukt om uiteenlopende redenen niet altijd, maar we komen een eind. We zijn eenmaal samen in Nepal geweest en verder beperken we ons ook tot Europa en dat bevalt altijd uitstekend.
Zelfs met de trein of de auto ben je binnen een paar uur reizen van Nederland zomaar in een heel andere wereld. Het is in Europa tegenwoordig ook zeer comfortabel en veilig om te reizen. Accommodaties, eten, infrastructuur, het is allemaal prima voor elkaar. Met dank aan de miljarden van de Europese Unie. Toen ik zelfstandig begon met reizen, medio jaren zeventig, was dat wel even heel anders. Onze grootste passie is misschien wel met de auto door Europa reizen. De vrijheid in ons werelddeel is optimaal en je kan gaan en staan waar je maar wilt. Ik rijd graag auto (vooral in de bergen) en J. zit er graag lekker naast. 'A Match Made in Heaven' 😄. Met vriend K. wandel ik al sinds 1983 in de bergen. We proberen dat elk jaar te doen. Dat lukt om uiteenlopende redenen niet altijd, maar we komen een eind. We zijn eenmaal samen in Nepal geweest en verder beperken we ons ook tot Europa en dat bevalt altijd uitstekend.
Natuurlijk, J. en ik spugen zeker niet op een mooie reis buiten Europa. Maar tijd en geld spelen een
cruciale rol en beide zijn in ons gezin niet altijd tegelijkertijd voor
handen. En wat te denken van ‘Flight Shaming’? Ik ben er best gevoelig voor. Als men zich realiseert wat de
luchtvaart dag en nacht allemaal de atmosfeer in braakt, niet normaal. In 2019
bevonden zich op elk moment 11.000 toestellen in de lucht. Het totaal aantal
vluchten zal naar verwachting 40 miljoen vluchten in 2020 bereiken. Een
toename van meer dan 50 procent ten opzichte van tien jaar eerder. China gaat de komende jaren meer dan 200 (twee-honderd!) luchthavens bouwen. Zitten wij
hier een beetje te klootzakken met windmolentjes en warmtepompjes... Het screenshot hieronder komt van ‘Flightradar24’. Daar word je toch helemaal eng
van? Dus binnen Europa blijven is niet alleen goed voor de portemonnee...
Europa was het dus voor ons in de afgelopen twee jaar. Ik heb, zoals gezegd, nu geen zin meer om allerlei verhaaltjes te gaan schrijven en een uitgebreide selectie van mijn foto's te delen. Maar het knarst, ik wil er toch wat over kwijt. Het zit nu
eenmaal in mijn bloed, denk ik. Ik heb in het verleden wel eens vaker enkele regels gewijd over de psychologie en bestaansredenen van weblogs, vlogs en andere social media. Moeten we nu alleen maar mooi weer spelen en alleen de schone was uithangen, of is dat een veel te onrealistische laag patina? In 2019 stuurden online gebruikers meer dan 41,6 miljoen mobiele berichten en 2,1 miljoen foto's en filmpjes per minuut (!) de wereld over. Ik ben bepaald niet de enige. De uitkomst van een onderzoek in opdracht van de New York Times spreekt mij wel aan (zie hieronder). Het is een interessant onderwerp waar ik nog eens een keer op terug kom.
Een min of meer nieuwe ontwikkeling is HDR. Het staat voor High Dynamic Range. Een aanvulling op het nabewerken van digitale foto's. HDR is een nabewerkingsmethode waarmee het zichtbare dynamisch bereik in de foto sterk wordt verbeterd. Dit wordt gedaan door een aantal foto’s te maken van dezelfde scène met verschillende belichtingen en deze op de computer samen te voegen tot één foto die zowel details in de donkere delen als in de lichte delen laat zien. ‘Tone mapping’ heet dat. Je kunt ook met speciale software achteraf dit resultaat bereiken met één foto, bijvoorbeeld met ‘HDR Efex Pro 2’ van Google. Moderne smartphones hebben HDR software al ingebouwd, net als veel andere bewerkingstools, maar die vallen buiten mijn werkveld. Op bovenstaande foto (diascan) is de belichting en detaillering van de kozijnen goed zichtbaar. Op de oorspronkelijke foto is dat niet het geval en is de binnenzijde van de pui nagenoeg donker. De HDR techniek heeft een negatieve naam gekregen door nabewerking die veel te ver is doorgeslagen. In beperking schuilt de meester en met HDR is dat beslist ook zo. Maar, het is een mooie techniek die het bijvoorbeeld ook mogelijk maakt oude dia- en fotoscans nieuw leven in te blazen. Kijk maar eens naar onderstaande dia die ik in 1980 maakte in Tijuana, Mexico. Tijuana behoort tot de gevaarlijkste steden ter wereld maar toen kon je er nog argeloos rondlopen. De dia is in de jaren vaal en flets geworden. Na de HDR bewerking ziet de foto er bijna uit als een fleurige poster met veel meer zichtbare details in de schaduwpartijen en warmere kleuren. Veertig jaar na dato!
Met enige regelmaat maak ik HDR producties en de
resultaten zijn vaak verbluffend mooi. Ik laat mij met opzet ook wel eens gaan. Het
resultaat overstijgt dan de werkelijkheid, maar slaat wel een brug naar een vorm van ‘onafhankelijk realisme’, zoals ik dat, in een rol als kunstenaar, wens te zien. Een beetje 'over the top' vind ik van tijd tot tijd dus erg leuk. Hieronder een HDR van een dia die ik maakte in Tel Aviv. Het is een Indian uit 1943 en ik vond het een prachtige setting. Met HDR werd het pas echt een kunstwerk. J. heeft deze als presentje op aluminium af laten drukken en hangt nu op mijn werkkamer.
Van de foto's die ik in 2018 en 2019 heb gemaakt in ‘ons’ Europa heb ik een portfolio gemaakt. De foto's zijn nabewerkt en enkele in HDR, vandaar dat hele verhaal hiervoor. Alles gefotografeerd met een Nikon spiegelreflex camera en online tot ongeveer 1/3 verkleind om copyright redenen. Het is een zeer beperkte selectie en vertegenwoordigt minder dan twee procent van de foto's die ik de afgelopen twee jaar heb gemaakt, maar het geeft een idee. Ik heb sinds kort een account bij Flickr. Had ik dat maar eerder gedaan... Een hele fijne en zeer gebruikersvriendelijke host en ideaal voor dit soort kleine portfolio-presentaties.
Mijn 'Europese' fotoselectie op Flickr staat hier: EUROPE 2018 - 2019
U kunt er gewoon doorheen scrollen om de foto's te bekijken en eventueel te vergroten door ze aan te klikken. Voor een fullscreen diashow even met de muisaanwijzer op het beeldscherm-icoontje klikken, rechts bovenaan het scherm in de Flickr presentatie, zoals de rode pijl hieronder aangeeft. Het wijst zich vanzelf. Ik hoop dat de foto's een beetje inspiratie geven. De foto's zijn gemaakt tijdens bezoeken aan Schotland (1x), België (1x), Duitsland (1x), Tsjechië (1x), Zwitserland (2x), Frankrijk (2x) en Italië (1x).