Over Nik Bärtsch heb ik al voldoende geschreven, maar dit is een blog en mijn avonturen die ik significant vind leg ik hier vast. Dus toch nog even kort een stukje over Nik, maar ik zal mij inhouden. Op 25 november zijn we met de muziekvrienden weer naar een optreden van onze Zwitserse vriend geweest, één van onze favoriete muzikanten. Op de 28e zou een nieuwe beperkte Covid-lockdown van kracht worden en de theaters maar tot 17.00 uur open blijven. Maar gelukkig konden we, gewapend met QR-code, nog net ongehinderd naar zijn soloconcert in Rotterdam. Nik speelde nog net geen uur, inclusief een minimale toegift. Dat was erg kort, maar ik vond het toch weer geweldig. Luister naar zijn nieuwe album ‘Entendre’ en je weet alles. Ik kocht de LP-versie van dat album die ik Nik heb laten signeren. Hij maakt altijd een praatje en een leuk tekeningetje op de platen en CD’s die hij signeert. Grappig. Het is volgens mij een heel aardige vent. Sowieso goed om weer eens vinyl te kopen, dat was lang geleden voor mij. De leuke foto hieronder is van muziekvriend R. Bedankt daarvoor!
Het was echt een groot gemis dat we niet even lekker konden evalueren met een biertje er bij. Dat is één van de charmes van een live optreden. Maar vanwege Corona was de horeca al gesloten. Balen. O ja, de LP heb ik op pakjesavond mogen ontvangen uit de handen van Nicolaas van Myra en inmiddels geluisterd. De plaat klinkt echt prachtig. Analoge muziek heeft toch wel wat. Opmerkelijk is dat dit solowerk met elke luistersessie meer onder de huid gaat zitten. Erg goed! Nou, dat was mijn kortste muziekblog ooit denk ik.
