GREGG ALLMAN R.I.P.

Photo by Patricia O’Driscoll. Copyright Patricia O’Driscoll and www.greggallman.com

The Allman Brothers hebben er mede toe bijgedragen dat ik lang geleden een, op dat moment, belangrijke keuze in mijn leven maakte. Hoe dat kwam is historie en heb ik wel eens beschreven in één van mijn blogs. Vanwege die keuze voelde het daarom altijd een beetje als ‘mijn’ band. Gisteren verwisselde Gregg Allman op 69-jarige leeftijd het tijdelijke voor het eeuwige en dat kwam eigenlijk wel binnen. Weer een icoon... Hij overleed bijna zesenveertig jaar na zijn broer Duane die in 1971 het leven liet door een motorongeluk. Duane en Gregg vormden samen de basis van The Allman Brothers Band. Duane, gitarist en Gregg’s oudere broer, was al een legende tijdens zijn leven. Dat was allemaal ruim voor mijn tijd. Die kwam toen ik de LP ‘Brothers and Sisters’ hoorde en kort daarna ‘Fillmore East’. Het was ergens halverwege de jaren zeventig. ‘The Allman Brothers Band At Fillmore East’ wordt tot op de dag van vandaag beschouwd als één van beste live albums uit de rockhistorie. Dat vond ik toen ook en nu nog steeds. ‘Fillmore’ is een sublieme fusie van (southern) rock, country, jazz en blues. Het album werd in 2004 opgenomen in de ‘Library of Congres’ vanwege het historische, culturele en esthetische belang.

Gregg adoreerde zijn broer Duane en rouwde om het verlies voor de rest van zijn leven. Ondanks artistieke en commerciële successen, leefde en musiceerde Gregg toch altijd een beetje in de schaduw van zijn broer’s reputatie. The Allman Brothers Band stopte diverse malen en leefde van tijd tot tijd weer op. Tussendoor trad Gregg op als soloartiest met wisselend succes. Niet lang geleden was hij weer volop in beeld met zijn muziek én een hernieuwde Allman Brothers Band.

Gregg Allman’s leven was een vaak moeizame rit met spanning in de band, vele huwelijken, persoonlijk drama en doorweven met drugs en vooral eindeloze hoeveelheden drank. De laatste jaren werd hij geteisterd door alcohol gerelateerde ziektes en Gregg bezweek gisteren uiteindelijk aan leverkanker.

Als muzikant onderscheidde hij zich in mijn ogen door zijn wat rauwe stem en trage zang, ‘a little bit behind the beat’. Hij was ook een uitstekende B3 speler, anchorman, én gitarist. Er staan veel interviews met Gregg Allman op Youtube. Ik had toch een beetje een beeld opgebouwd van een ruige rocker, maar Gregg Allman bleek een vriendelijke zachtaardige man te zijn en zelfs in de Here. De gesprekken in allerlei, min of meer recente, talk shows zijn die met een oude man die verhaalt over een bijzonder leven en, bijna altijd, over zijn broer Duane. Wellicht keren we na ons overlijden gewoon terug tot stof, maar misschien blijft onze ziel voortbestaan. Wie zal het zeggen? In dat laatste geval hoop ik voor Gregg dat hij zijn broer in de denkbeeldige armen kan sluiten.

Ik heb bij wijze van illustratie en eerbetoon gekozen voor een recente live opname van ‘Whipping Post’, één van de Allman Brothers signature songs. Normaliter is het een nummer wat live vaak de 20 minuten grens passeert. Deze versie uit 2014 is lekker puntig en jazzy. De line-up bestaat uit Gregg en jonge muzikanten. Gregg is, ondanks zijn beroerde fysieke staat, in ongemeen goede vocale vorm.

Mijn blog is niet compleet zonder de mooiste uitvoering van 'Stormy Monday' uit de geschiedenis. 'Actually, it's a T-Bone Walker song...'

Duane Allman - lead guitar, slide guitar
Gregg Allman - organ, piano, vocals
Dickey Betts - lead guitar, vocals
Berry Oakley - bass guitar
Jai Johanny Johanson - drums, congas, timbales
Butch Trucks - drums, tympani

Ik citeer van Gregg's website: ‘Gregg’s long time manager and close friend, Michael Lehman said, “I have lost a dear friend and the world has lost a brilliant pioneer in music. He was a kind and gentle soul with the best laugh I ever heard. His love for his family and bandmates was passionate as was the love he had for his extraordinary fans. Gregg was an incredible partner and an even better friend. We will all miss him.’