Donald Trump, de mondiale dorpsgek, Twittert zijn
onzin dagelijks over ons heen. Hadden wij, vergrijzende Babyboomers, dat ooit kunnen bedenken in 1975? Dat er zo iets kon bestaan? Twitter?
Internet? Facebook? WhatsApp? Een krankzinnige president? Mmm… dat laatste is
misschien geen goed voorbeeld, Nixon was net afgetreden en die kon er ook wat
van. Dachten we. 'Trickie Dickie' was echter een klein kind vergeleken met D.T., The Real Crook'. Nou ja, we zien wel hoe dat verder gaat. Veel vertrouwen boezemen die gasten met raar haar in ieder geval niet in: Boris Johnson, Geert Wilders & Donald Trump
Ik noemde met opzet 1975 omdat dat
het jaar was dat ik mijn rijbewijs haalde. Een symbolisch en wettig moment van volwassenheid. We mochten opeens stemmen,
auto rijden, alcohol drinken, roken, blowen en geen mens die er meer wat van
kon zeggen. In onze vriendenkring brak de tijd aan van bier drinken, uitgaan,
muziek luisteren, vakanties en reizen. Buiten onze eigen kaste bestonden er
meisjes, voetbal en dat soort aardse zaken, althans, dat werd gefluisterd, want
dat ontging ons grotendeels. Van computers of PDA’s (Personal Digital Assistants)
had nog niemand gehoord. Mobiele telefoon? Dat ging voor Jan Publiek nog bijna
20 jaar duren! We leefden in een wereld
zonder elektromagnetische stralingsbronnen zoals GSM, WiFi en andere draadloze
infrastructuur. De atmosfeer was relatief leeg en onze hoofden ook! Nu, ruim veertig
jaar later, zou diezelfde atmosfeer ondoordringbaar zijn als de elektromagnetische golven
van ijzerdraad waren.
(Een wereldwijd en groeiend verband van wetenschappers
adresseert dit als een ‘health issue’ waar iets aan moet worden gedaan
(https://emfscientist.org/). Ik heb er geen verstand van, maar wij lopen ’s
avonds regelmatig een blokje om en passeren dan een gigantische
hoogspanningsmast die aan de rand van de polder staat. Het is ongelofelijk wat een kabaal dat ding maakt als het zachtjes regent. Laat staan als het ijzelt, dan lijkt het alsof er een vliegtuig over komt. Het voelt toch niet helemaal okay. De masten staan er overigens al meer dan een halve eeuw dus het zal wel loslopen. Of niet?)
Het is 2017 en we hebben als
mensheid in de techniek een ‘Small Step in Time & One Giant Leap for Mankind’ gemaakt, om
Neil Armstrong maar eens te parafraseren. De wereld is gewoon totaal veranderd.
Als je foto’s kijkt van toen en nu valt het wel mee, maar zoom maar eens in op
de techniek. Onze hele wereld functioneert op internettechnologie en we
communiceren steeds meer virtueel. Ziekenhuizen, televisies, telefoons, auto's en nog even dan zijn onze household appliances ook ‘connected’. Ik kan tegenwoordig via een 'App' mijn
heilige koe bedienen. Als ik de auto ben vergeten af te sluiten, bijvoorbeeld in Rotterdam, dan krijg ik
netjes een melding op mijn telefoon. Vervolgens sluit ik het voertuig af, of ik nou zelf in Londen, New York of Ouagadougou
zit.
Als internet wereldwijd ‘down’
gaat, dan is het Armageddon nabij. Geen George Orwell, Arthur C. Clarke of
andere futuroloog kon in zijn stoutste dromen zoiets bizars verzinnen.
‘You ain’t seen nothing yet’, zeggen ze dan aan de overkant van de grote plas. Dat geloof ik direct. Dat er een totale melt down zou kunnen komen, zullen we hier maar even negeren. Als die niet komt, dan stevenen we af op een nieuwe wereld.
Waarschijnlijk hebben we straks een flink deel van onze fysieke werkelijkheid omgeruild voor een
virtuele. Daar wil ik geloof ik niet bij zijn. Maar, ik vind het wel aardig om
over dit soort zaken na te denken op een filosofische of analytische manier.
Tijdens een lange autorit of zo.
De bovenstaande alinea’s waren
in diverse vormen al een tijdje rond door mijn hoofd. Soms duurt zo’n proces dagen,
soms weken en dan opeens moet ik het even kwijt. De geboorte van een blog is
dan al snel een feit en dan komt het er echt in één keer uit. In dit geval was
de motor eigenlijk mijn overwegingen over ons (mijn) gebruik van de moderne technologie waar ik
hierboven aan refereer. Een inventarisatie in feite. Leuk topic, vind ik, en
hoog tijd voor mij om het allemaal eens op een rijtje te zetten en er ook ‘wat
van te vinden’. Hieronder geen historisch overzicht (beetje misschien), maar de stand van
zaken per rubriek zoals ik dat zie en ervaar of heb ervaren. Eerst wat over internet en dan wandel ik via hardware en software naar social media.
Internet
Zo’n beetje alle computers
(ook smartphones, tablets e.d.) zijn tegenwoordig verbonden door een wereldwijd
computernetwerk wat we internet noemen. ‘Tegenwoordig’ is eigenlijk ouwe-lullen-tekst, want internet is er voor het grote publiek al sinds de jaren negentig. We zijn allemaal
met internet verbonden. Natuurlijk via de PC en andere PDA’s, maar sinds kort ook uw auto en, enfin, daar hebben we het al over gehad.
Voor mij persoonlijk bleek de komst van internet een zegen. In mijn jeugd waren het boeken, tijdschriften en televisie die mij de informatie brachten die ik zocht. Altijd was ik al op zoek naar informatie, het zal
wel een afwijking zijn. Sinds internet én de smartphone heb ik de complete
collectieve kennis van 200.000 jaar menselijke ontwikkeling in mijn broekzak
zitten. Hoe cool is dat voor iemand als ik?
Internet en alle technologie er omheen heeft grote vooruitgang gebracht op ontelbaar veel terreinen, maar ik denk dat de zorg de belangrijkste is. Medicine 2.0 heet dat tegenwoordig. Ik ga er hier niet verder op in, maar de voordelen zijn ongekend. Nadelen uiteraard ook en die hebben vooral met privacy te maken, de rode draad die door het internetlandschap loopt.
Personal Computer
De Personal Computer. Daar
begon de technologische vernieuwing uit de vorige eeuw voor de meesten onder ons wel mee. In 1983 schafte mijn werkgever een
mainframe aan met werkstations. Ik vond het vanaf de eerste dag een genot om mee
te werken en ik denk dat de PC eigenlijk voor mij is uitgevonden. I love it.
In 1989 maakt ik kennis met de Mac omgeving van Apple en ergens medio jaren negentig schafte ik mijn eerste Dell met Microsoft besturingssysteem aan en haakte gelijk aan op de digitale snelweg. Nou ja, snel. Het duurde toch nog wel even voordat internet een lekkere werkbare snelheid had. Tot op de dag van vandaag werk ik in een Windows omgeving. Ik zit, schat ik, 10 tot 12 uur per dag achter mijn scherm, zakelijk
en privé. Geen probleem. Nog nooit RSI gehad. Ik denk vooral dat het komt dat
ik als een zoutzak achter mijn scherm zit. Chill, haha. Wat ik er achter doe?
Gaat-ie: iedere dag e-mail, nieuws, administratie, financiën, surfen naar nieuwe muziekjes, muziek downloaden, CD’s maken, blogs
schrijven, nieuwe fotografie nabewerken en bijhouden in bestanden en databases,
dia’s scannen en bewerken (life time job) enzovoort. Overdag, als ik niet op klantenbezoek ben, komt er ook nog eens een uurtje of 8 bij. Als mijn computer kapot is, dan is de
hoofdslagader naar mijn ‘wezen’ tijdelijk uitgeschakeld. Dat klinkt behoorlijk
dramatisch en dat is het ook.
Notebook
We hebben ooit een Notebook
voor Stijn gekocht. Ik denk dat het apparaat 10 x is ingeschakeld geweest.
Stijn zit nooit achter een computer (lees: is een digibeet...) tenzij het moet voor school of studie. We hebben onlangs wel een 2e hands
MacBook Pro voor hem gekocht vanwege zijn studie muzikant/producer. Noodzakelijk
vanwege Logic Pro, de software voor muzikanten en de CD brander waarvan Apple
vindt dat de nieuwe versies die niet meer nodig hebben. Maar goed, het is een mooi ding en die
gebruikt hij wel regelmatig voor zijn studie. Thank god for small mercies. Voor
de rest vind ik niet zo veel van Notebooks. Handig voor in de trein of vliegtuig, denk ik.
iPad
J. zit in haar vrije tijd, als
ze thuis is, nagenoeg altijd met haar iPad op schoot. Wat voor mij de PC is, is voor haar
de iPad. Wat doet ze er mee? Vooral Facebook en fotografie. Ik kom daar nog
uitgebreid op terug. Ik heb ‘iets’ met haar iPad. Zodra ik dat ding aan raak
(en soms niet eens), dan schiet het beeld weg of alles gaat op zwart. Ik ben
dus niet van de iPads, hoewel het natuurlijk onwijs leuke apparaten zijn. Op
mijn werk heb ik er ook een. Een Apple iPad mini met retina scherm. Voor bij klantenbezoek, vergaderingen, enzovoort. Geef mij maar een stukje papier met een balpen, dat is toch echt makkelijker.
Smartphone
Ik ben de laatste die
zichzelf een ‘early adopter’ zou willen noemen, maar bij twee uitvindingen kon
ik niet wachten: 1. De CD speler - eindelijk geen gezeik meer met krassen en
stof en in 1985 kocht ik mijn eerste speler; 2. De Smartphone - ik had
er al vroeg over gelezen en de filmpjes van de iPhone gezien. De ‘wereld aan mijn
voeten’. Het leek mij fantastisch. Maar ja, onbetaalbaar. In 2010 introduceerde Samsung de veel goedkopere Galaxy en die was voor mij. Ik loop dus nu al zeven jaar met een smartphone rond. Voor mij is het
een SmartPC en geen ‘phone’, want ik bel nagenoeg nooit. De wereld in mijn zak,
daar gaat het om. Geweldig. Alles a la minute opzoeken wat ik wil weten, on-line betalen, boodschappen doen, tig apps die je bij van alles behulpzaam zijn.
Ik hoef het niet uit te leggen denk ik.
De jeugd en hun smartphones? Interesseert me geen moer. Ze doen maar. Over een paar jaar is er weer wat anders waar we ons druk over kunnen maken.
Fotocamera
Waar hebben we het over? Nog
maar heel recent vond ik een camera die alle geografische en andere gegevens
wist op te slaan al een puur wonder. Nu stelt de smartphone de traditionele
fotocamera op allerlei fronten in de schaduw, behalve het objectief dan, maar dat is
een kwestie van tijd. Moderne smartphones leveren fantastische prestaties in
steeds slechtere lichtomstandigheden. Nog even en dan wordt de SLR
alleen nog door pro’s gebruikt. De foto hieronder is ruim een week (!) geleden gemaakt met mijn Samsung
Galaxy in het holst van de nacht. Na een paar tellen stond de foto in de cloud
met alle data die je maar wilt. En niet wilt…
Microsoft & Apple
Als sinds jaar en dag
verzorgen Microsoft en Apple de besturingssoftware van onze computers en
leveren die met bijbehorende ‘office’ software om je administratie op bij te
houden, te mailen, naar internet te gaan en nog veel meer. Apple software werkt
alleen op Apple apparatuur en Microsoft werkt op de rest. Beide werken meestal met Intel Processors, de hardware die de basisbewerkingen uitvoert. Microsoft Office zat
vroeger altijd vol met ‘bugs’ en was zeer gevoelig voor virussen, maar volgens
mij werkt het tegenwoordig prima. Apple is en blijft de top voor de media, kunst, muziek,
enzovoort. Ik gebruik het niet. Kwestie van geld. Mijn huidige PC was een occassion. Dell, 1 jaar oud, razendsnel, mooie SSD ingebouwd. Voor 125 euri met garantie. Geen haar op mijn hoofd die dan aan een Apple denkt.
Muziek
Bruggetje. Apple + muziek =
iTunes. Vanaf 2003, twee jaar na de start, ben ik gebruiker van iTunes. Jarenlang heb ik
muziek, altijd volledige albums, gedownload. Enerzijds voor de prijs (50%) en
anderzijds vond ik het leuk te zoeken, te surfen, eigen CD hoesjes te maken en
vooral veel te lezen en te leren over de muziek, artiesten en componisten. Je
pikt meer op van de muziek dan 'off-the-shelf' gekochte CD’s. In de loop der jaren heb ik ook een deel van mijn gekochte CD's in iTunes gezet (geript). Dus ik heb een bibliotheek van bijna 500 CD's die ik ook via 'de cloud' kan afspelen in huis. Zeker de laatste
jaren is de kwaliteit van iTunes briljant en soms beter dan gekochte versies
omdat Apple het originele studio materiaal nog optimaliseert. Streaming vanaf internet of van de eigen bibliotheek vind ik,
vooralsnog, niets. Te onrustig door het geswitch naar steeds weer wat anders. Maar misschien ga ik ooit om, want het is natuurlijk wel erg makkelijk.
Youtube is voor mij de ‘runner
up’. De grootste muziekbibliotheek ter wereld en ideaal om muziek te verkennen
en, als de audiostream in 320 kbps beschikbaar is, geweldig om te downloaden en
op CD formaat te branden. De audiokwaliteit van de live concerten is tegenwoordig vaak subliem. Geen sprake van loudness wars en geen manipulatie achteraf. Briljant! Ik heb inmiddels een aardige discotheek met gedownloade HD live
opnamen.
Streamingdiensten als Quobuz en Naxos zijn ook prima om te downloaden. Spotify is natuurlijk bekend en biedt ook een uitstekende kwaliteit stream (niet voor High End-ers) en dat gebruik ik ook
regelmatig om te onderzoeken wat ik van bepaalde muziek vind.
Het internet biedt natuurlijk veel gratis
software voor muziek en fotobewerking. Ik gebruik bijvoorbeeld MP3 Cutter om
Live opnames op te snijden in de juiste nummers. Leuk hoor. Hieronder een voorbeeld van een ronduit fantastisch concert waar ik een juweel van een CD van heb gemaakt.
Fotografie
Mijn god, dit onderwerp is te
groot voor dit bericht. Laten we het hier op houden: ik ben al sinds 2003 actief
in digitale fotobewerking en, ook als ik heel oud mag worden, zal dat doorgaan tot
het einde. Onze harde schijven bevatten meer dan 110.000 foto’s, de meeste
nabewerkt. Ik heb bijna 4.000 dia’s gedigitaliseerd, maar er staan er nog
20.000 op zolder. Het houdt niet op. Hieronder een HDR foto (ook met de telefoon gemaakt!), de nieuwste
fotografische hype. Mijn werk staat en of komt allemaal in de cloud, anders heb
je er niets aan nietwaar? Zo’n beetje alle reguliere fotosoftware die er is gebruik
ik of heb ik gebruikt. Nogmaals, te veel voor dit bericht en het wordt hoog
tijd weer eens een fotoblog te schrijven. Maar het zal inmiddels wel duidelijk
zijn wat de stand van zaken is: zonder computer heeft deze man geen leven.
Social Media
De definitie van social media
is niet eensluidend. Dan maar mijn definitie: “Het wederzijds en direct
uitwisselen van data via internet tussen twee of meerdere individuen binnen een eigen en persoonsgebonden netwerk.” Dan hebben we het over
e-mail, Twitter, Facebook, LinkedIn, Snapchat, Instagram, Whatsapp, Google+ en
nog vele tientallen andere. Met ‘direct’ bedoel ik ook letterlijk direct. Een
mail of een app krijg je direct en je wordt ook direct geattendeerd dat je een
bericht hebt ontvangen. Een weblog is dat dus niet en Youtube ook niet. Ik ben gedeeltelijk een enthousiast
vertegenwoordiger van de social media gebruikersgroep, maar voor een deel ben
ik gebruiker tegen wil en dank.
Een belangrijke aspect wat ik kort wil noemen is engagement en overlast. Je kunt social media 'social' gebruiken, daar heb ik het hier met name over. Maar men gebruikt de social media ook voor politieke statements of geëngageerde berichtgeving en uitgesproken visies over allerlei thema's. Van grote groepen tot kleine minderheden bedient men zich op deze manier met name van Twitter en Facebook. Het kunnen lui zijn die deugen, maar ook ongenuanceerde twitteraars, scholieren die elkaar pesten en opfokken, jihadisten die de 'waarheid' verkondigen, enzovoort. Iemand die veel volgers heeft kan een enorme invloed hebben en dat kunnen ook heel vervelende jongens zijn. Meer kan ik er niet over zeggen. Het is een gegeven.
E-mail en SMS-en vormen eigenlijk de oervorm van social media in mijn ogen. Daarna volgde allerlei andere toepassingen en tegenwoordig kunnen we kiezen uit van alles en nog wat. Degene die ik gebruik en relevant acht laat ik hieronder de (mijn) revue passeren.
Social Media | E-mail
Voor zover ik er tegen aan
kijk is e-mail het begin van social media. Men beschouwt het niet als zodanig overigens. Dat vind ik raar en strookt niet met mijn definitie. Maar wie ben ik? E-mail is mijn favoriet. Outlook heb
ik een paar jaar geleden verbannen en sindsdien zit ik op hotmail. De interface en
look & feel vind ik belangrijk beter (en mooier) dan Gmail, dat ik uiteraard ook gebruik. Hotmail is, met LinkedIn op de tweede plaats, mijn belangrijkste sociale medium. Wat kan ik zeggen? Je mailt en
leest wanneer het je uitkomt. Je kan zo kort en lang van stof zijn als je wilt
en het is tegenwoordig nagenoeg net zo snel als ‘appen’. Je mails zijn makkelijk te archiveren
en wereldwijd via de cloud bereikbaar. Na de ‘hype’ van de nineties is het mailverkeer
tegenwoordig beperkt, dus ik ken geen nadelen meer.
Social Media | Facebook
Ik heb sterk de neiging te vinden dat Facebook, net als Google overigens,
het ultieme 1984-symbool is. Een vehikel om de mensheid alle privacy te ontnemen als dat zo uitkomt. Facebook ziet en weet alles van je. Wie, wat,
waar, wanneer en hoe. Content mogen ze licentievrij gebruiken (ze worden overigens geen copyright houder en eigenaar van je werk, wat iedereen zegt). Het Facebook management is een stout clubje met
torenhoge ambities. Ze liggen weliswaar onder een vergrootglas, maar als we
ooit een totalitair regime krijgen dan zou Facebook nog wel eens goede diensten kunnen bewijzen aan Big Brother.
Ik zit niet op Facebook om de
simpele redenen dat ik tot nader order min of meer anoniem wens te blijven voor
het reguliere en grote publiek. Dat lijkt wat tegenstrijdig, maar de wijze hoe ik mij wens te manifesteren past niet bij die van reguliere social media, LinkedIn uitgezonderd. Mijn websites, fotosites, weblogs zijn niet of
moeilijk toegankelijk voor derden. Mijn naam is op mijn publicaties nergens
terug te vinden. Ik ben 24/7 on line met duizenden pagina’s tekst en foto’s én anoniem. Dat houd ik tot nader order zo. Fuck Facebook dus.
De nuancering. Ik kijk
dagelijks mee op de FB pagina van J. en dat is gewoon ontzettend leuk. J. en ik
zijn oprecht geïnteresseerd in anderen en we vinden het leuk om
te lezen of te zien wat die doen. Veel ingewikkelder is het niet. Mooie foto's van reizen en verhaaltjes over van alles en nog wat vinden wij helemaal leuk. De reguliere nieuwspagina van Facebook is een eindeloos
lange en buitengewoon leuke samenvatting van echt nieuws, wetenswaardigheden,
humor, maar ook de echte zaken van het leven. Plezier, geluk, ziekte en dood. Facebook laat oude
vriendschappen herleven, brengt families bij elkaar en vervult een daadwerkelijke sociale rol voor
sommigen die daar veel plezier en troost aan beleven. Ik kan zeer aansprekende voorbeelden geven waarbij zorg en menselijkheid dankzij Facebook samensmolten. Het wegzetten van Facebook als een oppervlakkig medium voor het plebs getuigt van napraten en het ontbreken van materiekennis.
Mijn lieve vrouw J. deelt haar verhaaltjes en wetenswaardigheden natuurlijk ook op Facebook. Niet onbelangrijk is dat ze een meer dan uitstekende fotografe is en dus Facebook (en iCloud) ook als opslagmedium en platform gebruikt voor haar fotografie. Ze plaatst af en toe een foto-albumpje op FB om trots haar plaatjes te delen. Dat heet enthousiasme en getuigt van levenslust. Daarnaast is Facebook een leuk dagboek voor haar om af en toe terug te kijken. In die zin lijkt haar FB gebruik veel op mijn weblog.
Dat Facebook een platform is van ‘kijk mij eens’, is maar zeer beperkt waar. Ik vermoed dat dat vooral bij de start het geval was. Tussen
de vele honderden ‘vrienden’ op J.’s pagina’s zit er slechts een enkeling die
wel eens uit zijn of haar opschepperij-slof schiet. Ach, je weet wie het schrijft, haha. Maar mooie vakantiefoto’s vinden
wij leuk en zien wij echt niet als uithangbord van ongepaste bravoure of opschepperij. Als
iemand ergens lekker heeft gegeten op een mooie plek en daar een gezellig plaatje van
plaatst is daar niets mis mee wat ons betreft. Leuke en interessante info! Als
je een bericht plaatst dat je kind zijn of haar schooldiploma of iets
dergelijks heeft gehaald toon je alleen maar je oudertrots. Een bericht met foto dat je een gaaf museum of concert heb bezocht? Leuk en bedankt voor de tip!
Hieronder een voorbeeld van een filmpje over '010' waar iemand onlangs naar verwees op de nieuwspagina van Facebook. Onwijs leuk en zo kom je ze iedere dag tegen in alle soorten en sferen.
Social Media | Twitter
Natuurlijk heb ik een account
op Twitter. Voor de duidelijkheid: ik heb overal een account (meestal onder andere naam), om er maar over
mee te kunnen praten. Twitter heb ik even zakelijk gebruikt maar nu niet meer. Ik volg wel wat
accounts, maar die tweets komen vanzelf mijn e-mail binnen. Ik begrijp echt totaal
niets van het bestaansrecht van het medium. 140 tekens? Schrijf een Blog, dat
ziet ook iedereen als je dat wilt en je kunt het zo lang en mooi en onderscheidend maken als je
wilt. Dat populisten als Trump en Wilders fervente Twitteraars zijn vind ik ook geen aanbeveling. Ik heb ooit een vroegtijdig einde van Twitter voorspeld. Ik had het mis. Vooruit, nog 5
tot 10 jaar dan...
Social Media | LinkedIn
Ik ben lid sinds 2006 en dus ver voordat de gemiddelde Nederlander er over had gehoord. Collega J., een knappe jonge vrouw, voegde zich aan mijn
werkkring toe en zij adviseerde ons ‘op LinkedIn’ te gaan. Ik was nogal twijfelachtig
over de nieuwe applicatie maar ook nieuwsgierig. Het duurde even voor ik er mee vertrouwd was. Niet
iedereen zit op LinkedIn. Als je niet druk bezig bent met je loopbaan, of
werkzaam bent, zoals ik, in de ‘staffing & recruitment industry’, heb je er
weinig te zoeken. Ik heb er heel veel te zoeken en het aantal contacten bedraagt bijna 1400 op dit
moment. LinkedIn zorgt dat ik werk heb en houdt en is, bijna
letterlijk, voor mij van levensbelang. Ik verdien er min of meer mijn dagelijks brood mee.
Social Media | WhatsApp
De nieuwe hit en een ongelofelijk handige én onwaarschijnlijk irritante ‘app’ is WhatsApp. Voor de leken: ‘app’ staat voor application, hetgeen toepassing betekent. Een
bepaalde software toepassing noemen we tegenwoordig een app. Zelfs in de
nieuwste Windows omgeving worden programma’s als Word en Excel ‘apps’ genoemd.
Het is maar dat u het weet. Eh, waar was ik? O ja, handig. Zeker, het gaat
ongelofelijk snel en je hebt in no time je data naar de andere kant. Als je met
twee man ben kun je beslist gezellig met elkaar chatten. So far, so good. Maar,
inmiddels zijn we verder en hebben we de groepsapp en zijn we bij irritant aangekomen. Inmiddels word ik op
sommige dagen leip van dat groene monstertje. Ik moet dan honderden apps na
zitten kijken of er iets belangrijks tussen zit en dan mis ik wel eens wat. Voor de jeugd is het een
zegening, het is hun manier van communiceren, tot er weer iets anders komt.
Social Media | Enzovoort
Snapchat, Instagram, Pinterest
en noem maar op. Het einde zal wel niet of nooit in zicht zijn. Ik heb het
allemaal bekeken en vind er niet zo veel van. Ergens moet je ook een streep trekken.
Virtueel vs werkelijkheid
Als ik het bovenstaande terug lees, dan vraag ik mij af in welke werkelijkheid ik mij eigenlijk bevind. Misschien zit ik wel in een
transitiefase. Overdag gebruik ik CRM’s, sociale media en de telefoon om
contacten te leggen met mijn zakelijke wereld. Afgezien van wat
bedrijfsbezoeken zit ik eigenlijk de hele dag tegen een scherm aan te kijken en
te praten en te tikken (typen). De meeste vrije avonden stap ik in een virtueel
verleden van mijn eigen fotografie of bewegende beelden op Youtube en TV. Ik ben niet de enige. We moeten eigenlijk naar buiten, de paden op de lanen in.
Over een eeuw is het lichaam misschien
nog slechts een entiteit om de essentiële organen draaiende te houden. Onze werkelijkheid is dan
wellicht een projectie. Ik denk dat
de realiteit van de toekomst nog onvoorstelbaarder is dan dat we kunnen fantaseren. Ik ga maar eens even een
blokje om met J. Het is lekker weer en droog, dus de mast is ook stil.
